Festivalhel en festivalhemel
Een modderbad bij Burning Man, geluk op ITGWO en de slimme comeback van The Rolling Stones.
Hallo daar! Welkom bij de vierde popcultuurbrief. Dankzij een net afgeronde minivakantie (inclusief festival) is deze editie mogelijk iets chaotischer. Maar misschien ook niet. Gaan we.
Hemel versus hel. Zo kun je het contrast tussen twee festivals die afgelopen week plaatsvonden wel omschrijven. Op Into The Great Wide Open was het zeer goed toeven, op Burning Man was het pure ellende.
Het festival waar ik mezelf bevond, vaak afgerond tot ITGWO, was een subliem geproduceerd festijn, een heerlijke combinatie van optredens en natuur op Waddeneiland Vlieland. Meer dan ooit was er aandacht voor duurzaamheid: het festival wil circulair en klimaatpositief zijn. Zelf heb ik in elk geval nog nooit zo’n schoon festivalterrein meegemaakt. De afsluiting van het Nederlandse zomerfestivalseizoen kon niet beter.
Een optreden van The Bug Club op Into The Great Wide Open 2023. Foto door mij.
Heel anders ging het eraan toe op op Burning Man. Het evenement waarbij bezoekers een “experimentele samenleving” vormen in de woestijn van Nevada, deed deze keer meer denken aan de festivalclusterfuck Fyre Fest. Door zware regen veranderde het terrein in een modderpoel en zaten duizenden bezoekers vast, zonder fatsoenlijke faciliteiten. Door de modderellende gingen principes al snel overboord. Officieel hebben bezoekers veel aandacht voor de impact op de omgeving en wil de organisatie dat niemand rommel achterlaat. Bezoekers lieten echter gigantische hoeveelheden troep achter in de modder, aldus The New York Times.
Burning Man is voor veel beroemdheden en influencers een excuus om te laten zien hoe cool ze zijn. Iets met “radicale zelfuiting” en “radicale zelfvoorziening”. Vrijheid, blijheid, plezier met iedereen. Tot het verkeerd gaat. Dan is het ieder voor zich en wordt het verschil tussen de haves en have nots duidelijk. De nieuwsbrief Garbage Day had een scherpe en deprimerende constatering.
“If you want to see what the next 25 years are going to be like, Burning Man is it. Millionaires and managers ignoring huge structural problems until it starts to impact their libertarian freak fests and then escaping to somewhere safe when they get the chance.”
Poffertjeshuis
Een paar dagen na ITGWO bevond ik mij nog op het eiland. Vlak voor de terugkeer naar de echte wereld deed probeerde ik in Poffertjeshuis De Lickebaert samen met vrienden nog een analyse van het festivaljaar te doen. Een heldere conclusie kwam er niet. Wel moest ik nog een keer denken aan een interessant stuk op Festileaks over Lowlands. Het festival, nog altijd de kampioen van het land, ging dit jaar nog meer richting dancemuziek. In principe niet erg, het publiek wil dat, pop is altijd in beweging. Het stuk kwam wel met een waarschuwing. De diversiteit van de line-up en van het publiek dreigt te verdwijnen.
“Het festival wordt wel erg homogeen. Iedereen doet hetzelfde, niemand durft kleur te bekennen. Waar is de wirwar van persoonlijkheden en paradijsvogels?”
Terug naar de ‘alternatieve’ tijd en sinaasappelgevechten gaat Lowlands natuurlijk niet. De organisatie zal wel na moeten denken: gaan we puur voor de makkelijke keuzes of blijven we ook met spannende acts in minder populaire genres komen?
Welkom terug, Stones
Rockmuziek neemt op veel festivals dus een kleinere plek in. De wind waait nu eenmaal anders. Wel zijn er nog steeds bands die een gigantische aantrekkingskracht hebben en met de aankondiging van een nieuw album zelfs het NOS Journaal halen. The Rollings Stones behoren tot die categorie. De bejaarde mannen komen met een nieuwe plaat en lanceerden woensdag de eerste single, ‘Angry’ genaamd. In de top 100 van beste Stones-nummers zal ‘ie niet komen, maar toch: I kinda dig it.
Mick Jagger en zijn makkers pakken het popcultureel gezien slim aan door de hoofdrol in de videoclip te laten spelen door actrice Sydney Sweeney. Sweeney, bekend van The White Lotus en Euphoria, word hierin door de straten van L.A. gereden terwijl ze op de achterbank danst. De bandleden zijn voornamelijk via archiefbeeld te zien, op tot leven gekomen billboards. De combi van de 28-jarige Sweeney in een strak pakkie en de veel oudere Stones, voelt enigsinds ongemakkelijk, maar de pr-strategie lijkt te werken. De video heeft in 24 uur ruim 6,5 miljoen views gescoord op YouTube.
Lezen, kijken, luisteren etc.
Onlangs sprak ik voor de krant met regisseur en scenarioschrijver Joosje Duk. Zij maakte voor Netflix Happy Ending, een romcom met vrij veel seksscènes. Een quote:
„Ik ben een groot fan van de intimiteitscoördinator. Bij sommige mensen heerst een angst dat zo iemand spontaniteit of authenticiteit wegneemt. Ik denk dat het juist veel kan bijdragen en toevoegen. Je werkt tijdens het maken altijd met allerlei afdelingen. Voor stunts heb je ook gespecialiseerde mensen.”
Verder tip ik hier vijf series om je op te verheugen dit najaar, van Poker Face tot het nieuwe seizoen van Fargo.
Tot slot: twee van mijn favoriete liedjes van het moment.
Meer nieuwe muziek? Volg dan mijn playlist met verse nummers uit 2023.
Ken je iemand die deze nieuwsbrief leuk zou vinden? Stuur hem dan door. Tot over twee weken!