Wacht wat, het is november? Niet normaal dit. Anyway, snel door. Vorige keer opende ik de brief met de dienstmededeling dat ik onderweg was voor een reportage. Trouwe abonnees van DE KRANT weten dat die missie geslaagd is en er een stuk uitkwam. Ik was samen met een fotograaf bij twee voorstellingen van de Taylor Swift-concertfilm. In Eindhoven en Utrecht Leidsche Rijn sprak ik na afloop van Taylor Swift: The Eras Tour met enthousiaste Swifties (en één Swiftie Dad) over de film en hun idool. De sfeer was vreugdevol met zingende, dansende en gillende fans in de bioscoopzaal. Een favoriete quote:
“Ik support mensen die dansen heel erg. Leef je droom!”
Wholesome. De film, die in de eerste dagen al records brak, draait dit weekend voor het laatst. Inmiddels heeft Swift alweer een nieuw record te pakken: afgelopen vrijdag had ze dankzij de release 1989 (Taylor's Version) de beste streamingdag in de geschiedenis van Spotify. Ook werd bekend dat ze nu officieel miljardair is. Gefeliciteerd!
Ondertussen las ik op 3voor12 over kritische Swifties die zich ook wat ongemakkelijk voelen bij sommige acties van onze kapitalistische koningin. Een leestip.
Concerten zijn Cinema
In mijn stuk probeerde ik ook de wederopstanding van de concertfilm te duiden. De komende tijd kunnen we namelijk veel meer (pop)muziek in de bioscoop verwachten. In december komt Beyoncé met Renaissance: A Film by Beyoncé. Die film gaat vanaf 1 december draaien in Amerika. Over een Nederlandse première hebben we nog geen duidelijkheid, maar het lijkt logisch dat ook die film zijn weg naar de Nederlandse zalen zal vinden.
Ook legendarische oudere acts doen mee aan de trend. In januari verschijnt een opgepoetste versie van de waanzinnige Talking Heads-concertfilm Stop Making Sense in de bioscoop. De hippe productiemaatschappij/distributeur A24 zit achter de release en daarom zit het met de marketing wel snor. De Talking Heads zelf (David Byrne, Jerry Harrison, Chris Frantz and Tina Weymouth) sloten na een lange periode van vijandigheid zelfs vrede en gingen vrolijk met z’n allen naar screenings en een grote talkshow. Hoera!
Deze week verscheen de trailer op de Instagrampagina van een van mijn favoriete filmhuizen. Vanaf januari kunnen we (op een respectvolle manier) de bioscoopzalen op de kop zetten. Stop Making Sense is volgens velen (inclusief uw nieuwsbrief-auteur) de beste concertfilm ooit. Ik heb de albumversie nu opstaan en raak dankzij het een-tweetje van ‘This Must Be the Place’ en ‘Once In a Lifetime’ helemaal uit mijn najaarsdipje. En voor de haters van de Tom Tom Club: ook dat deel is geweldig.
Ik sluit dit gedeelte af met een afsluitende alinea die ik in mijn reportage al schreef. De kans is groot dat na dit succes meer registraties naar de bios zullen gaan. Daarmee is een andere trend weer ingezakt. Zowel Swift als Beyoncé brachten hun vorige concertregistraties nog onder bij streamingdienst Netflix. Allebei lijken ze tot de conclusie gekomen dat een bioscooprelease nog lucratiever is. En minder zakelijk gezien: het is natuurlijk veel leuker om zo’n film in een zaal met vrolijke gelijkgestemden te zien.
Leuk lijstje
Steven Hyden maakte een mooie lijst met de beste concertfilms ooit. Hij zet Stop Making Sense op 2 en geeft de eerste plek aan Gimme Shelter. Zijn redenering:
“No other movie evokes the feeling of attending a concert-gone-extremely-bad as vividly as this cinéma vérité account of the Rolling Stones’ disastrous free festival at the Altamont Speedway in Northern California. Also: I do kind of wish I was at this concert? Not up front with the Hells Angels, of course, but at a safe distance from the violence and the brown acid.”
WVTTK
Deze week begon ik aan het boek MCU: The Reign of Marvel Studios, over de ongekende opkomst van Marvel in Hollywood. Dat het op dit moment niet zo lekker gaat blijkt ook uit dit nieuwe stuk van Variety over de vele problemen bij de superheldenstudio: Crisis at Marvel.
Helder: Millennial meme marketing must end.
Dit is Cinema: Martin Scorsese is lid geworden van Letterboxd, het sociale netwerk voor filmnerds. Hij deelt ook meteen geweldige lijstjes.
Scorsese’s Killers of the Flower Moon geeft ik na een tweede kijkronde trouwens DE VOLLE VIJF STERREN.
Ik shreef een kritische recensie van de populaire Britse politieserie Bodies. Het is een intrigerende misser.
Ik sprak ook over het zwakke einde van Bodies in de nieuwste aflevering van Skip Intro. Leuker: vrijdag verschijnt Frank Lammers weer als drugsboef Ferry Bouman in Ferry: de serie (een spin-off van Undercover).
Luisteren
🎶 Tot slot: drie van mijn favoriete liedjes van het moment. Meer nieuwe muziek? Volg dan mijn playlist met verse nummers uit 2023.
Cleffy - ‘Meet you at the Graveyard’
Mary Jane Dunphe - 'Always Gonna Be The Same'
blink-182 - ‘Dance With Me’. (Objectief gezien misschien niet zo goed, maar ik heb een zwak voor de blinkers. Ook leuk omdat ‘echte’ liefhebbers altijd boos worden op deze band. Helemaal omdat ze hier een beroemde videoclip van de Ramones naspelen.)
Okay, dat was het. Tot de volgende!